"We gaan kijken naar een manier om de vermogensbelasting rechtvaardiger te maken," zo liet minister Dijsselbloem onlangs optekenen in de Telegraaf. 

Daarbij doelde de minister vooral op spaarders. Zij hebben de afgelopen jaren veel minder rente ontvangen dan de vier procent waarmee de fiscus rekent voor de vermogensrendementsheffing. 

Voor beleggers, ligt dat volgens Dijsselbloem anders: "die hebben goede beleggingsjaren gehad." 

Met die constatering slaat de minister de plank mis. Uit onderzoek van de VEB blijkt dat ook beleggers afgelopen jaren tot meer dan honderd procent teveel belasting hebben betaald over hun beleggingen. 

Het sommetje
Sinds 2001 gaat de fiscus bij de berekening van de vermogensbelasting uit van een fictief rendement van 4 procent. Hierover wordt een vermogensrendementsheffing van 30 procent geheven. Dit leidt tot een effectieve belastingdruk van 1,2 procent op vermogen boven een bepaalde drempel. 

Onderzoek van de VEB wijst uit dat het feitelijke rendement dat de gemiddelde particuliere belegger sinds de invoering van de huidige methodiek in 2000 een jaarlijks rendement heeft behaald tussen 2,1 procent en 2,4 procent. 

Dat is veel minder dan de vier procent waarvan de fiscus uitgaat. Het komt hierdoor regelmatig voor dat beleggers meer dan 100 procent belasting betalen over het behaalde rendement. 

De VEB dringt er daarom bij het ministerie van financiën op aan om de vermogensrendementsheffing te hervormen, op een manier die recht doet aan de realiteit waarin de particuliere belegger verkeert. 

Voorstel van de VEB
De VEB stelt in haar brief  lees hier de brief voor om het fictief rendement te koppelen aan de nominale rente die de staat betaalt over haar langlopende leningen. 

Particuliere beleggers en spaarders zouden in tijden dat de staatsrente laag ligt minder vermogensbelasting moeten betalen. 

Bij een lage staatsrente drukt de staatsschuld minder op de begroting. Niet alleen de Staat zelf, maar ook particuliere beleggers en spaarders zouden hiervan moeten profiteren.